W piątek 24 października w Otwocku odbyło się kolejne spotkanie klubu dyskusyjnego Dziennika Trybuna. W dyskusji pt: „Czy jest miejsce dla lewicy w XXI wieku” wzięła udział prof. Maria Szyszkowska, filozof i polityk oraz Anna-Maria Żukowska, wiceprzewodnicząca mazowieckiego SLD i rzeczniczka prasowa Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Mieliśmy też możliwość zapoznania się z opinią nt ewolucji lewicy p. Władysława Bujwida.
Profesora Szyszkowska w swoim przemówieniu mówiła o skutkach neoliberalnej polityki ekonomicznej, która odbija się m.in. na środowisku i sytuacji na rynku pracy.
Anna-Maria Żukowska w trakcie dyskusji nadmieniła, iż istotą lewicowości jest zrównoważenie potrzeb wielu grup społecznych, ale nie może to powodować żadnego wykluczenia.
Na przyczynę radykalizacji poglądów prawicowych wśród młodzieży rzeczniczka SLD wskazała lekcje religii w szkołach, które są mocną indoktrynacją polityczną.
Władysław Bujwid, na podstawie swoich wieloletnich doświadczeń w kierowaniu dużą fabryką i wiedzy teoretycznej dotyczącej lewicy (która w wersji elektronicznej mieliśmy udostępnioną przed debatą), przedstawił swój pogląd na temat polityki organizacji lewicowych, jak powinna być realizowana , aby umożliwić powrót Lewicy do Sejmu.
Dałoby to możliwość powstania V Rzeczpospolitej, życzliwej, bezpiecznej i sprawiedliwej, dla wszystkich obywateli polskich; ciągle przez nich doskonalonej i rozwijanej, w obszarach ich działania, w celu zapewnienia wszystkim obywatelom polskim możliwości pozyskania środków i tworzenia warunków, potrzebnych im do godnego życia i rozwoju.
Władysław Bujwid na spotkaniu przedstawił również program "Polityka lewicy w 2017 r.", treść prezentujemy poniżej:
Lewica jest w Polsce jedyną siłą polityczną, która może dążyć do eliminacji obecnego podziału społeczeństwa na wrogie obozy i nakłaniać do twórczej współpracy dla wspólnego dobra, w celu coraz lepszego zaspakajania najistotniejszych potrzeb społecznych. Jest to oczekiwane przez większość społeczeństwa. Drogę do tego celu powinna określić Polityka organizacji lewicowych, które zechcą wspólnie ją określić i realizować.
Realizacja Polityki Lewicy będzie możliwa, jeżeli Lewica uzyska w Parlamencie co najmniej pozycję III siły, co umożliwi jej wpływ na decyzje Parlamentu. Potrzebne do tego poparcie społeczne powinna zapewnić treść Polityki i jej szerokie rozpowszechnienie.
Zachęcam Kierownictwa organizacji lewicowych, które decydują się na wspólne działanie, do rozważenia proponowanej niżej Polityki Lewicy dostosowanej do obecnej sytuacji. Sądzę, że wpłynie ona na wzrost poparcia społecznego współpracującej Lewicy, ponieważ zawiera działania oczekiwane przez duże części społeczeństwa. Prezentuje zachęcającą wizję przyszłości społeczeństwa polskiego.
Przedstawienie propozycji Polityki Lewicy do uchwalenia na III Kongresie Polskiej Lewicy, powinny poprzedzić szerokie debaty przedkongresowe na temat Uchwał Kongresu, w gronie działaczy i sympatyków lewicy, na wszystkich szczeblach organizacji, zamierzających uczestniczyć w Kongresie.
Proponowana Polityka Lewicy
Lewica,
reprezentowana przez współpracujące organizacje podpisane pod tą Polityką uchwaloną na Kongresie Lewicy, jeżeli uzyska w Parlamencie co najmniej pozycję III siły, to:
> Zapobiegnie przejęciu autorytarnej władzy przez jedną partię;
> Będzie realizować program socjalny swój i PIS - wspólnie z PIS;
> Przywróci prawa osób i organów, utracone nie zgodnie z Konstytucją - wspólnie z PO.
> Będzie dążyć w kierunkach, których prawicowe ugrupowania raczej nie będą popierać. Szanse ich realizacji będą po uzyskaniu przez Lewicę większości w Parlamencie.
Będzie dążyć do:
> Twórczej współpracy dla wspólnego dobra i unikania wzajemnego zwalczania grup społecznych w Polsce, w Unii Europejskiej i na Świecie.
> Przywrócenia godności grupom społecznym deprecjonowanym w III RP i obecnie.
- Żołnierzom, którzy wyzwolili Polskę z okupacji niemieckiej;
- Obywatelom, którzy własnymi siłami, kosztem ograniczanej konsumpcji indywidualnej, Polskę odbudowali i rozwijali po II Wojnie Światowej. Zapewnili mieszkania, pracę, naukę, ochronę zdrowia, kulturę i wypoczynek dla ludności, która w tym czasie wzrosła o 14 milionów.
> Przywrócenia praw pracowników i samorządów pracowniczych, utraconych po 1989 roku.
> Udoskonalenia systemu społeczno gospodarczego, na zgodny z Art. 20 Konstytucji RP, Społeczną Gospodarkę Rynkową, która zapewni bezpieczne i godne warunki życia i pracy wszystkich obywateli polskich, a w tym:
- Wolność od wszelkich dyskryminacji, wyzysku, bezrobocia, nędzy i bezdomności.
- Sprawiedliwy, powszechny dostęp do: godnej i bezpiecznej pracy, mieszkania, nauki, opieki zdrowotnej, wymiaru sprawiedliwości, kultury i wypoczynku oraz świadczeń społecznych dla ludzi niezdolnych do pracy, w tym, dla dzieci.
> Stworzenia systemu, który zapewni, że w każdym obszarze i na każdym szczeblu zarządzania kierować działaniami będą ludzie o możliwie najwyższych kwalifikacjach, etyce i zaangażowaniu, zobowiązani do doskonalenia i rozwoju kierowanego obszaru, zgodnie z potrzebami społecznymi oraz do zarządzania nim według zaleceń i wymagań zawartych w Normach międzynarodowych rodziny ISO 9000, zapewniających skuteczność działania.
> Opracowania i realizacji Wielkiego Planu Rozwoju Społeczno Gospodarczego Polski, podobnego jak w latach 1970-tych, który zapewnił warunki do życia i rozwoju 2 milionowemu wyżowi demograficznemu. Korzystając z doświadczeń wcześniejszych, można uniknąć wielu błędów i skorzystać z pozytywnych rozwiązań.
> Ograniczenia kosztów obsługi długu publicznego, w celu zwiększenia nakładów na rozwój i świadczenia socjalne.
Drogi do realizacji takiej Polityki i wprowadzenia Społecznej Gospodarki Rynkowej przedstawiłem w opracowaniu zatytułowanym: Doskonalenie Systemu Społeczno Gospodarczego. Jest ono oparte o polskie oraz międzynarodowe doświadczenia i może być wykorzystane w Polsce oraz w innych krajach Unii Europejskiej.
Adres internetowy tego opracowania: http://klubwmpg.pomorskie.pl/dokumenty/bujwidds.pdf